Babyஆனந்தன்: November 2014

காவியத்தலைவன் - மார்தட்டிச் சொல்வேன் இது என் மொழி சினிமா என்று...!

5:41:00 AM

முதலில் கொஞ்சம் சுயபுராணம். அதைப் படிக்க விருப்பமில்லாதவர்கள் நேரடியாக விமர்சனத்திற்கு செல்லலாம். விமர்சனம் என்று சொல்வதை விட இந்தப் படம் பார்த்த அனுபவத்தை எழுதியிருக்கிறேன்.

********* Start of சுயபுராணம் *********

நான் படித்தது தூத்துக்குடி ஸ்பிக் நகர் மேல்நிலைப்பள்ளி. அங்கு முக்கிய நிகழ்வாக வருடாவருடம் நடப்பது ‘Parents Day’ என்று அழைக்கப்படும் ஆண்டுவிழா. அதில் முக்கியமானது தமிழ் டிராமா. இந்த நாடகத்தைக் காணவே பலர் விழாவின் இறுதிவரைக் காத்திருப்பார்கள் என்பதால் ஒவ்வொரு வருடமும் The Closing Act, தமிழ் நாடகமாகத்தான் இருக்கும். நாடகத்தை எழுதுபவர் எங்களது தமிழாசிரியையான திருமதி. மாரியம்மாள் அவர்கள். நான் அந்தப் பள்ளியில் இருந்தவரை நாடகத்தின் ஹீரோ (ராஜபாட்) ‘சபரிநாத்’. என்னைவிட ஒரு வகுப்பு சீனியர்.

மிகத் திறமையான நடிகன் சபரி. தமிழ் அவன் வார்த்தைகளில் விளையாடும். மேடையில் அவன் பேசி நடிப்பதைக் கேட்கக் கேட்க அவ்வளவு அற்புதமாக இருக்கும். கதாப்பாத்திரமாகவே மாறுவது என்றால் என்ன என்று அவனைப் பார்த்தால் தெரியும். 8 ஆவது படிக்கும் போது Parents Day ஆங்கில டிராமாவில் கூட்டத்தோடு கூட்டமாக நின்று வசனம் பேசியிருந்தேன். 11 ஆவது படிக்கும் போது தான் எனது தமிழ் ஆர்வம் கண்டு என்னை தமிழ் நாடகத்தில் சேர்த்துக்கொண்டார் மாரியம்மாள் மிஸ். வழக்கம்போல அப்போது 12ஆவது படித்துக்கொண்டிருந்த சபரி தான் நாயகன். சரித்திர நாடகம். எனக்கு சகுனிக்கு இணையான நயவஞ்சக வில்லன் கதாப்பாத்திரம் (சைடுபாட்), பெயர் இலாஹி. ஒத்திகையின் போதெல்லாம் சபரியைப் பார்த்துப் பார்த்து பொறாமைப் படும் சகநடிகர்களில் நானும் ஒருவன். சத்தியமாக அப்போது எனக்குச் சிவாஜியைத் தெரியாது, நடிப்பு என்றால் எனக்கு சபரி என்று தான் தெரியும். நாடகத்தின் கிளைமாக்ஸில் என்னைக் கொன்று, கைதாகும் முன் வெள்ளையனை எதிர்த்து, அவனுக்கு உதவும் தேசத்துரோகிகளைக் காரி உமிழ்ந்து சபரி பேச வேண்டிய நீண்ட வசனக்காட்சி ஒன்று இருந்தது. என்னைக் கொல்ல அட்டைக்கத்தி ஒன்றை ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். அதுசரியாக இல்லை. வீட்டில் அலங்காரத்திற்காக வைக்கப்படும் உரையுடன் கூடிய ஒரிஜினல் கத்தி ஒன்றை நான் கொண்டு வருகிறேன் என்று சொன்னதற்கு, “வேண்டாம்டா, அவன் உணர்ச்சிவசப்பட்டு நெஜமாவே உன்னக் குத்துனாலும் குத்திடுவான்” என்று சிரித்துக்கொண்டே சொன்னார் மிஸ். அட்டைக்கத்தி திருப்தியே ஆகாததால், சின்னதாக ஒரு கத்தியை நானே ஏற்பாடு செய்து சபரி கையில் கொடுத்தேன்.

ஒத்திகையின் போதே “தயவு செஞ்சு எழுதிக்கொடுத்தத மட்டும் பேசு, இதுக்கே அதிக நேரம்னு HM சொல்றார்” என்று சொல்லியிருந்தார் மாரியம்மாள் மிஸ்.

சொன்னது போலவே கிளைமாக்ஸில் என்னை முறுக்கி வளைத்து, கீழே தள்ளியது மட்டுமல்லாமல் பொம்மைக்கத்தியால் என் கையையும் கீறிவிட்டு பேசத் தொடங்கினான் சபரி. நிஜக்கத்தியாக இருந்திருந்தால் என்னைக் கொன்றாலும் கொன்றிருப்பான். கண்களில் தீப்பொறி பறக்க, கனீர்க்குரலில் ஏற்ற இறக்கத்துடன் எழுதிக் கொடுத்த வசனத்தையும் தாண்டி சொந்தமாக சபரி பேசப் பேச நேரம் அதிகமாவது கூடத் தெரியாமல் மெய்மறந்து கேட்டுக்கொண்டிருந்தோம். பின்னணிக்கு கீ-போர்டு வாசித்துக்கொண்டிந்தவர் கூட அப்படியே நிறுத்திவிட்டு கவனிக்கத் தொடங்கிவிட்டார். “எக்காலத்திலும் உன்னைப்போலெல்லாம் என்னால் நடிக்க முடியாது” என்று மனதிற்குள் நினைத்தபடி சரண்டைந்து அவன் காலடியில் ‘டெட் பாடியாக’ கிடந்ததேன் நான். அரங்கம் அதிரக் கைத்தட்டல்களுடன் முடிந்தது நாடகம். அதுதான் சபரி நடித்து நான் பார்த்த கடைசி நாடகம்.

இதில் சபரி யாரென்று சொல்லித் தெரியவேண்டியதில்லை!

அதன்பிறகு 12 ஆவது படிக்கும்போதும் எனக்கு வில்லன் வேடம் தான் கிடைத்தது. கல்லூரியில் தொடர்ச்சியாக 4 ஆண்டுகள் Mime, Adzap, குறும்படங்கள் என்று ஏதோ எனக்கு வந்த வரை நடித்துக்கொண்டுதான் இருந்தேன். ஆனால் அது எங்கள் பள்ளி தமிழ் நாடகத்திற்கு ஈடாகாது. இருபது தடவைக்கு மேல் ஒத்திகை பார்த்து, அப்படியே கேரக்டரை உள்வாங்கி, கேக்கப் எல்லாம் போட்டு, ஆயிரம் பேருக்கு முன்னால் முகத்தில் அறையும் லைட் வெளிச்சம், அதனால் ஏற்படும் பெரும் புளுக்கம், வியர்வை அனைத்தையும் மீறி மைக்கில் உரக்கப் பேசி நடித்து கைத்தட்டல் வாங்கியதெல்லாம் மறக்கவே முடியாத நினைவுகள். கடைசியாக சபரியைப் பார்க்கும் பொழுது அப்படியே ‘கற்றது தமிழ்’ ஜீவா போல தாடி மீசை ஜோல்னா பையுடன் TVS50 யில் போய்க்கொண்டிருந்தான். ஆண்டு 2004. இப்போது சபரி எங்கு, என்ன செய்துகொண்டிருக்கிறான் என்று தெரியாது. Facebookல் தேடிய போது கடாமீசை போட்டோ வைத்த ஒரு காலி Profile தான் கிடைத்தது. நன்றாக இருக்கிறான் என்று திருப்திபட்டுக்கொண்டேன்.

********* End of சுயபுராணம் *********

பள்ளி, கல்லூரியில் மேடை ஏறி நடித்திருந்ததாலோ என்னவோ “காவியத்தலைவன்” எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. அப்படியே 10 வருடம் பின்னோக்கிப் போய் நினைவுகளில் மூழ்கிக்கிடந்தேன். 18 ஆம் நூற்றாண்டுக் கள்ளர்களின் வாழ்க்கையைச் சொன்ன ‘அரவான்’ தோற்றபின்பும் கூடக் கலங்காமல் தனது அடுத்த படத்தை நாடக நடிகர்களான கிட்டப்பா – சுந்தராம்பாள் வாழ்க்கையைத் தழுவி எடுக்கத் துணிந்த இயக்குனர் வசந்தபாலனின் துணிச்சலை எவ்வளவு பாராட்டினாலும் தகும். தமிழுக்கு, தமிழ் சினிமாவிற்கு அவர் செய்துகொண்டிருக்கும் இந்தத் தொண்டிற்கு நான் தலை வணங்குகிறேன். அளவிற்குமீறி கொப்பளிக்க வேண்டிய நடிப்பு, பத்திற்கும் அதிகமான பழைய மெட்டுப் பாடல்கள், நீண்ட நாடக வசனங்கள், மேக்கப், செட், மேடை, ஆடல், பாடல் என்று இப்போது வரும் அடிதடி, காதல், பேய் படங்களை முற்றிலுமாக ஒதுக்கி, தனித்து நிற்கிறது காவியத் தலைவன். இது போன்ற படங்கள் தான் நாம் இழந்ததை, மறந்ததை மீண்டும் நம்மிடம் கொண்டு வந்து சேர்க்கும். அந்த வகையில் காலத்திற்கும் அழியாவண்ணம் ஆவணமாக்கப்பட வேண்டிய மிகமுக்கியமான படம் காவியத்தலைவன்.

காவியத் தலைவனின் ‘ராஜபாட்’ நிச்சயம் சித்தார்த்தோ, பிருத்விராஜோ அல்ல. இசைப்புயல் ஏ.ஆர்.ரஹ்மான் தான். சமீபகாலமாக ரஹ்மானின் பாடல்களோ, பின்னணியசையோ என்னைக் கவரவே இல்லை. கடைசியாகத் தமிழில் இந்த இரண்டும் சூப்பராக அமைந்தது ‘ஆய்த எழுத்து’. அதன்பிறகு ‘வின்னைத்தாண்டி வருவாயா’. இப்போது ‘காவியத் தலைவன்’ மூலம் மீண்டும் நிமிர்ந்தது நிற்கிறார். ஒரு தடவைக்கு மேல் கூட நான் கேட்காத பாடல்கள் ஒவ்வொன்றையும் படத்துடன் சேர்த்துப் பார்க்கும் போது அவ்வளவு அருமையாக இருந்தது. முக்கியமாக வாணி ஜெயராம் பாடும் அருணகிரிநாதரின் பாடல், அதற்கு வேதிகாவின் அபினயங்கள், அப்பப்பா… அருமை! அமரர் திரு வாலி அவர்கள் எழுதிய, மேடைப் பாடலான ‘அல்லி வருகிறாள்’, செம ஜாலியாக எடுக்கப்பட்டிருந்த ‘ஹே சண்டிக்குதிர’, இளமைத் ததும்ப மயக்கிய ‘ஏ மிஸ்டர் மைனர்’, பிரிவின் துயரத்தைக் காதலுடன் சேர்த்துக் கொடுத்த ‘யாருமில்லா தனியறையில்’ என மொத்த ஆல்பமுமே படத்தோடு பார்க்கையில் அருமையாக, ஜாலியாக இருந்தது.

ரஹ்மானுக்கு அடுத்து பாராட்டப்படவேண்டியவர் ‘ஒளிப்பதிவு ஆளுமை’ என்று வசந்தபாலன் பாராட்டும் நீரவ் ஷா. படம் பார்க்க உடன் வந்த என் நண்பன் சொன்னது போல “படத்துல எந்த ஃப்ரேமை வேண்டுமானாலும் போட்டாவாக எடுத்து வீட்டில் தொங்கவிட்டுக்கோங்கடா” என்று நீரவ் ஷா ஒவ்வொன்றையும் அழகாக மிக அழகாகப் படம்பிடித்திருக்கிறார். ஹாட்ஸ் ஆஃப்!

‘காவியத்தலைவன்’ காளியப்ப பாகவதராக சித்தார்த். சமீபகாலமாக தொடர்ந்து அருமையான கதாப்பாத்திரங்களில் நடித்துக்கொண்டிருக்கும் சித்தார்த்தின் திரைப்பயணத்தில் இந்தப் படம் மிக முக்கியமான இடத்தைப் பிடிக்கப்போகிறது என்பதில் சந்தேகமே இல்லை. முதல் பாதி முழுக்க இவர் பிருத்விராஜுடன் போட்டிப் போட்டு நடித்திருக்கிறார். மிக அருமையான நடிப்பு, உணர்ச்சி, வசன வெளிப்பாடு. முக்கியமாக இடைவளைக்குப் பின் வரும் கர்ணமோட்ச நாடத்தின் கிளைமாக்ஸில் அர்ஜுனனாக இவர் பாடும் பாடல், அதனைக் கொடுத்த விதம் மனதை உருக்கிவிட்டது. ஆனால் இரண்டாம் பாதியில் சுதேசிக் கலைஞனாக ஏனோ சித்தார்த்தை ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. கர்ண மோசத்தில் அர்ஜுனனாக, கர்ணனின் நடிப்பையே மிஞ்சிய இவரால், சுதந்திர வேட்கைப் பொங்க நடிக்க முடியவில்லை. அந்தத் “தீ” இல்லை. சுமை தாங்காமல் இவர் தடுமாறுவது வெளிப்படையாகவே தெரிந்தது. அதற்காக சித்தார்த் நடிப்பை குறைத்து எடைபோட்டு விடக்கூடாது. தன்னால் முடிந்ததை மிகச் சிறப்பாகச் செய்திருக்கிறார். "இவ்ளோ நல்லா நடிக்கக்கூடிய ஆளா சித்தார்த்...!" என்று என்னையும் சேர்த்து பலபேர் வாய்பிளந்தது உண்மை.

கோமதிநாயகம்பிள்ளையாக பிருத்விராஜ். அத்தனை திறமையும், அர்பணிப்பும் இருந்தும் தனக்கு கிடைக்க வேண்டிய அங்கீகாரம் அனைத்தும் காளிக்கே செல்வதைக் கண்டு தினம் தினம் வெந்து சாகும் கதாப்பாத்திரமாகவே வாழ்ந்திருக்கிறார். மிக அருமையான நடிப்பு. குரு சிவதாஸ் சுவாமிகளுக்கு காளி, கோமதி இருவருமே சாபமிடுகிறார்கள். ஆனால் அதில் காட்டப்பட்டிருக்கும் வித்தியாசம் அருமை. “நீங்க இன்னும் அனுபவிப்பீங்க சாமி” என்று கண்களில் நீர் ததும்ப மனம் நொந்து கோமதி கொடுக்கும் சாபம் தான் அடுத்து நடப்பதனைத்துமே. கடாமாட்டு உடம்பை வைத்துக்கொண்டு பெண்வேடமிட்டு நடிப்பதற்கெல்லாம் ஒரு தைரியம் வேண்டும். அது இவரிடம் நிறையவே இருக்கிறது. சித்தார்த் போல இரண்டாம் பாதியில் தடுமாறாமல் கிளைமாக்ஸ் வரை ஒவ்வொரு இடத்திலும் கைத்தட்டலகளை அள்ளுகிறார். ஒவ்வொரு முறை இவர் நடித்து முடிக்க, அடுத்து வரும் சித்தார்த் அதைவிடச் சிறப்பாக நடிக்க, அதைக் கண்டு இவர் மருகும் இடங்கள் அனைத்திலுமே இவர்தான் ஸ்கோர் செய்கிறார். படத்தில் இவரது ‘வளர்ச்சி’ அருமையாகக் காட்டப்பட்டிருக்கிறது.

குரு தவத்திரு சிவதாஸ் சுவாமிகளாக நாசர் – “இந்த வேடத்திற்கு என்னைவிட்டால் வேறு எவன் இருக்கிறான் இங்கு” என்று சவால் விட்டிருக்கிறார். நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு மிகப் பொருத்தமான கதாப்பாத்திரம் ஒன்றில் மிகப் பிரமாதமாக நடித்திருக்கிறார். காளியை அடித்துப் புரட்டும் இடத்திலும், சிஷ்யனிடம் சாபம் வாங்கி அப்படியே சரியும் இடத்திலும் அப்படியே உச்சத்திற்குப் போகிறார்.

வடிவாம்பாளாக வேதிகா. சித்தார்த், பிருத்விராஜைச் சுற்றியே நடக்கும் கதையில் கிடைக்கும் இடங்களிலெல்லாம் சொக்கவைக்கும் தனது அழகை துணைக்குச் சேர்த்துக்கொண்டு தனது அருமையான நடிப்பால் கவர்ந்துகொண்டே இருக்கிறார். அறிமுகக்காட்சியில் இவர் ஆடிப்பாடும் காட்சியில் இவர் கொடுக்கும் ரியாக்ஷன்கள் அருமையோ அருமை. ராணி வேஷம் கண்பட்டுவிடுமளவிற்குப் பொருத்தமாக இருக்கிறது. ஆனாலும் ‘பரதேசி’ தான் இன்றும் இவரது பெஸ்ட். இவரை ஏன் தமிழ் சினிமா தொடர்ந்து புறக்கணித்து பாவத்தைச் சேர்த்துக்கொள்கிறது என்று தெரியவில்லை.

மதுரை ஜமீன் இளவரசியாக ராம்கோபால் வர்மா நாயகி ‘அனைகா’ – பார்த்தவுடன் முத்தம் கேட்கத் தோன்றும் அழுகுப் பதுமை. Angelina Jolie உதட்டுக்காரி. இவரது உதடுகளுக்கு மட்டும் தனிச்சம்பளம் கொடுக்க வேண்டும். நன்றாக நடிக்கவும் செய்கிறார். சிறிது நேரமே வந்தாலும் மனதில் பச்சக்கென்று ஒட்டிக்கொள்கிறார்.

100 மேடை கண்ட ராஜபாட்டாக வரும் பொன்வண்ணன், தானும் ஒரு திறமையானக் கலைஞன் என்பதை ஜஸ்ட் லைக் தட் நிரூபித்து விட்டுப் போகிறார். இன்னும் சில காட்சிகளில் இவரை நடிக்க வைத்திருக்கலாம். நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு மன்சூரலிகான் சொல்லிக்கொள்ளும்படி ‘காரைக்குடி கன்னையா’ என்ற கதாப்பாத்திரத்தில் நடித்திருக்கிறார். தம்பி ராமையா, சிங்கம்புலி, குயிலி படம் முழுக்க வந்தாலும், இவர்களது பெஸ்ட் இதுவல்ல.

இயக்குனர் வசந்தபாலன் இந்தப் படத்தை எடுப்பதற்கு முக்கிய காரணமாக இருந்த எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் கதை, திரைக்கதை மட்டுமல்லாது வசனமும் எழுதியிருக்கிறார். மிக அழகாக கிட்டப்பா – சுந்தராம்பாள் வாழ்க்கையைத் தழுவி திரைக்கதை அமைத்திருப்பதை நிச்சயம் பாராட்ட வேண்டும். அழுதமில்லாத காட்சிகளாக நகர்ந்த இரண்டாம் பாதியை மட்டும் இன்னும் கொஞ்சம் மெருக்கேற்றியிருக்கலாம். பக்கம் பக்கமாக நாடகத்தனத்துடன் கூடிய வசனங்கள் எழுதப்பட்டிருந்தாலும் அதில் ஒரு ‘fire’ (தமிழ் வார்த்தை கிடைக்கவில்லை) இல்லாதது வருத்தமே. முதல் பாதியாவது பரவாயில்லை, இரண்டாம் பாதியில் காட்சிகளைப் போலவே வசனங்களும் மிகச் சாதாரணமாகவே இருந்தது. சரித்திர நாடகங்களில் நடிப்பிற்கு, ஆட்டத்திற்கு, பாடல்களுக்கு முக்கியத்துவம் இருக்கும் ஆனால் சுதேசி நாடகங்களில் வசனங்கள் தான் பார்ப்பவரது மனதில் சுதந்திரத் தீயை மூட்டும். ஆனால் அது படத்தில் மிஸ்ஸிங். காதல் வசங்களும் அவ்வளவு பிரமாதம் என்றெல்லாம் சொல்ல முடியாது. ஆனால் அந்த காலத்து மொழி வழக்கில் வசனங்களை எழுதியதுவரை நிச்சயம் ஜெயமோகன் பாராட்டப்படவேண்டியவர் தான். ஆனால் அது போதாது.

குறை என்றால் அது இரண்டாம் பாதி தான். திடீரென்று சுதந்திரப் போராட்டத்தில் குதிக்கும் காளியப்பன் கதாப்பாத்திரத்தின் மேல் ஒரு ஒட்டுதலே வரமறுக்கிறது. குருசாபமிட்டு வெளியே துரத்தப்படும்போது பார்வையாளனாக நமக்கு வரும் பரிதாபம், இரண்டாம் பாதியில் போலீஸிடம் நாயடி பேயடி வாங்கும்போது வர மறுக்கிறது. எதிர்பார்த்த கிளைமாக்ஸ் திருப்தியாகத் தான் இருந்தாலும், முழுமையாக இல்லை. மேலும் பல நாடகங்களை ‘ஸ்ரீலஸ்ரீபாலசண்முகானந்தா நாடக சபா’ அரங்கேற்றுவதாகக் காட்டினாலும், எதுவுமே முழுமையாகக் காட்டப்படவில்லை. அவசரவசரமாக ஓடிவிடுகிறது நாடகங்கள். முழுதாகக் காட்டிக்கொண்டிருக்க முடியாது என்றாலும் கொஞ்சம் விரிவாக, ஒரேயொரு நாடகத்தையாவது, குறைந்தது ஐந்தாறு நிமிடமாவது காட்டியிருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும். முதல் பாதியில் இல்லையென்றாலும், சுந்தந்திரப் போராட்டம் என்று கையில் எடுத்த பிறகு கிளைமாக்ஸ் ‘பகத்சிங்’ நாடகத்தையாவது முழுதாகக் காட்டியிருக்க வேண்டும். குறை தான் என்றாலும் தாராளமாக அவற்றை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு காவியத் தலைவனையும், இயக்குனர் வசந்த பாலனையும் கொண்டாடலாம்.

தயாரிப்புச் செலவு அதிகம் வைக்கக்கூடிய, சுத்தமாக டிரெண்டில் இல்லாத நடிப்பு, இசை, மேக்கப், காஸ்டியூம், செட் வகையராக்களுக்கு அதிக முக்கியத்துவமுள்ள இப்படிப் பட்ட கதையை எடுக்கத் துணிந்தது மட்டுமல்லாமல் திறமையான கலைஞர்களை ஒப்பந்தம் செய்த வகையிலும் பாராட்டப்பட வேண்டியவர்கள் தயாரிப்பாளர்களான Y NOT Studios காரர்கள். படத்தில் ரஹ்மானின் பங்கு எவ்வளவு இருக்கிறதோ அவ்வளவிற்கவ்வளவு முக்கியத்துவமுள்ள மேக்கப்மேன் பட்டணம் ரஷீத், காஸ்டியூம் டிசைனர்கள் பெருமாள் செல்வம், நிரஞ்சனி அகத்தியன், கலை இயக்குனர் டி.சந்தானம் ஆகிய அனைவருமே பாராட்டப்படவேண்டியவர்கள். கூடவே இந்தப் படத்திற்காக பெரும் உழைப்பைச் சிந்தியிருக்கும் உதவி இயக்குனர்களுக்கும் என் மனமார்ந்த பாராட்டுக்கள்

1960 களுக்கு ஒரு ‘தில்லானா மோகனாம்பாள்’ என்றால் நம் காலத்திற்கு ‘காவியத் தலைவன்’. தி.மோ விற்கு எந்த அளவும் குறையாமல் இந்தப் படத்தையும் ஒரு கிளாஸிக் ஆக்குவது தமிழ் சினிமா ரசிகர்களது கடமை. என்னைப் பொறுத்தவரை படம் அருமை. மீண்டும் ஒரு முறை பார்த்து நினைவுகளில் மிதக்க நான் தயாராக்கிக்கொண்டிருக்கிறேன். நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு நல்ல படம் பார்த்த திருப்தி.

Trailer - https://www.youtube.com/watch?v=ia3dOZf8h2M

சினிமா

Johnnie To படங்கள் - ஓர் அறிமுகம்

7:16:00 AM

ஹாங் காங் சினிமாவில் John Woo சிறிது காலம் விட்டுச் சென்ற இடத்தை நிரப்பியவர். John Woo திரும்பி வந்த பிறகும் கூட "மவுசு" குறையாமல் இருப்பவர். ஹாங் காங் சினிமாவின் மற்றுமொரு அடையாளம் - Johnnie To!

இவரது சில படங்களைப் பற்றி நான் எழுதும் அறிமுகங்கள் அனைத்தும் இந்தப் பக்கத்தில் update செய்யப்படும். மேலும் அதிக உலக/உள்ளூர் சினிமா அறிமுகங்களுக்கு, pls visit - Pfools Movie Recommendations

பல Genre களில் புகுந்து விளையாடக் கூடியவர் (விளையாடியிருப்பவர்) என்றாலும், Johnnie To என்று என்னைக் கேட்டால் க்ரைம், கேங்கஸ்டர், ஆக்ஷன் த்ரில்லர் தான் என்பேன். அந்த அளவிற்கு மிக அற்புதமான க்ரைம் கதைகளை எடுத்துள்ளார். பெரும்பாலும் ஒரே நடிகர்களையே தனது படங்களில் பயன்படுத்துவார். அதே போல Milkyway Image என்ற தனது சொந்தத் தயாரிப்பு நிறுவனத்தை வைத்தே தனது படங்களைத் தயாரிப்பவர். நீங்கள் துப்பாக்கிச் சத்தத்தை விரும்பிக் கேட்பவர் என்றால், இந்த சீரீஸில் நான் எழுதப் போகும் அத்தனை Johnnie To படங்களையும் தவறாமல் பார்த்துவிடுங்கள். ஒவ்வொரு படத்திற்கும் வதவதவென்று எதையாவது எழுதி போரடிக்க விரும்பவில்லை. சிறிய அறிமுகங்களையும், ஹலைட் பாயிண்ட்களையும் மட்டும் சொல்கிறேன். நம்பிப் படத்தைப் பாருங்கள், இன்புறுங்கள். முதலில் உலகளவில் Johnnie To என்றாலே நினைவிற்கு வரும் The Triad Elections திரைப்படங்கள். மிகப் பெரிய நட்சத்திரப்பட்டாளமே நடித்திருக்கும் இந்தப் படங்கள், அவசியம் பார்த்தே தீர வேண்டிய படங்கள்.

ELECTION 1 & 2

Johnnie To | Hong Kong | 2005 – 2006 | 101 min - 92 min.
ஹாங்-காங்கின் கேங்கஸ்டர் கும்பல்களை Traid என்று அழைக்கிறார்கள். ஹாங் காங், சீனா தவிர பல நாடுகாளிலும் பரவியிருக்கும், பல குழுக்கள் இணைந்த, 100 வருட பாரம்பரியம் கொண்ட, சக்திவாய்ந்த organized crime குழு தான் இந்த Triad. சீனாவில் இவர்களை மீறி யாரும் எதுவும் செய்ய முடியாது. கிட்டத்தட்ட Crime Syndicate என்று சொல்லுமளவிற்கு organized ஆன ஆட்கள் இவர்கள். அப்படிப்பட்ட ஒரு Triad குழுவான Wo Shing society யின் புதிய தலைவரைத் தேந்தெடுக்கும் பொழுது நடக்கும் சம்பவங்கள் தான் முதல் பாகமான Election.

Lok - Big D. இருவரும் தலைவர் பதவிக்காக போட்டியிடுகிறார்கள். Lok அமைதியான ஆள் என்பதால் சீனியர்களின் சப்போர்ட் அவனுக்கு இருக்கிறது. Big D முரட்டு ஆசாமி. பணக்காரன். எப்படியாவது பதவியைப் பிடித்துவிட வேண்டுமென்று திட்டம் போட்டு காய்களை நகர்த்துகிறான். இறுதியில் யார் ஜெயித்தார்கள் என்பது தான் படம்.

Traid தலைவனின் பதவிக்காலம் 2 வருடங்கள் தான் என்பதால் மீண்டும் எலெக்ஷன் வருகிறது. முதல் பாகத்தில் ஜெயித்தவனே (முதல் பாகத்தில் Lok – Big D இருவரில் யார் ஜெய்த்தார்கள் என்று சொல்லி சஸ்பென்ஸை உடைக்க விரும்பவில்லை) இரண்டாம் முறையும் பதவிக்கு வர ஆசைப்படுகிறான். அதற்கேற்றார்போல் காய்களை நகர்த்துகிறான். ஆனால் Triad ன் மற்ற மெம்பர்கள், புதிய கேங்-லீடரான பிஸினஸ்மேன் Jimmy யை முன்னிறுத்துகிறார்கள். Jimmy யின் தொழில்களாலும், தொடர்புகாளாலும் Triad செல்வாக்குடன் வளரும் என்று நினைக்கிறார்கள். இம்முறை வென்றது யார்?, மற்றவர்கள் என்ன ஆனார்கள் என்பது தான் இரண்டாம் பாகத்தின் கதை.

ஹாங் காங், சீனா மற்றும் இன்றும் பல நாட்களில் இன்றும் ஆக்டிவாகப் பரவியிருக்கும் Triad குழுக்களை அருகில் இருந்து பார்ப்பதைப் போன்ற உணர்வைத் தருவதாலேயே Traid Elections படங்களுக்கு உலகளவிலும் பெரிய வரவேற்பு இருக்கிறது. டாக்குமென்டரி பீல் கிடைத்தாலும், ஒரு நிமிடம் கூட அலுப்பு தட்டாத ஆக்ஷன் விருந்தாக இந்த இரு படங்களையும் கொடுத்துள்ளார் Johnnie To.

VENGEANCE

Johnnie To | Hong Kong | 2009

Hong Kong ஆக்ஷன் படப் பிரியர்களுக்கு Johnnie To பற்றி நிச்சயம் தெரிந்திருக்கும் / தெரிந்திருக்க வேண்டும். பல வருடங்களாக பல ஜானர்களில் படமெடுத்துக் கொண்டிருப்பவர் என்றாலும் க்ரைம் / கேங்க்ஸ்டர் படங்கள் தான் இவரது பெஸ்ட். தனியாக தெரியும் ஆக்ஷன் சீக்வென்ஸ்கள் தான் இவரது பலம். நீளமான காட்சி ஒன்றில், பொறுமையாக அந்த இடத்தைச் சென்றடைந்து, ஒரு தம்'மைப் பற்ற வைத்துக்கொண்டே மெதுவாக துப்பாக்கியை எடுத்து, டம டம டமவென ரத்தம் தெறிக்க தெறிக்க யாராவது யாரையாவது துப்பாக்கியால் சுட்டுக்கொண்டே நகரும் ஷாட்கள் இவரது படங்களில் தவறாமல் இடம்பெரும். வன்முறை பார்ப்பதற்கு அவ்வளவு அழகாக இருக்கும். கூடவே ஹாங் காங் நாட்டின் கலாச்சாரம், மத நம்பிக்கைகள், ஆன்மா சம்பந்தமான தேடல்கள் என்று இவரது படம் ஒரு தனிப்பட்ட ரசிகர்களுக்கானதாக இருக்கும். சமீபகாலமாகத்தான் இவரது படங்களைத் தேடித் தேடிப் பார்த்து வருகிறேன். அந்த வகையில் நான் பார்த்த படம் Vengeance.

70 வயதை நெருங்கிக்கொண்டிருக்கும், நினைவுகளை எந்நேரமும் இழந்துவிடக்கூடிய நிலையில் இருக்கும் Francis என்பவன் தான் நம் ஹீரோ. தாய், தந்தை, இரண்டு குழந்தைகளைக் கொண்ட ஒரு குடும்பத்தை முகமூடி அணிந்த மூவர் சராமாரியாக சுட்டுக்கொல்வதிலிருந்து படம் தொடங்குகிறது. பலத்த காயங்களுடன் குண்டடிபட்டு உயிருக்குப் போராடிக்கொண்டிருக்கும் அந்த பெண்ணின் தந்தை தான் இந்த Francis. தன் மகளின் குடும்பத்தை அழித்தவர்களை பழிக்குப் பழி வாங்க நினைக்கிறான். ஆனால் தனியாக அவனால் அதைச் செய்ய முடியாது. காரணம், அவன் தன் நினைவுகளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இழந்து வருகிறான். மேலும் பிரான்ஸ் நாட்டுக்காரனான அவனுக்கு இந்த ஊர் புதியது. அந்த நேரத்தில் தான் பணம் கொடுத்தால் கனக்கச்சிதமாக வேலையை முடிக்கும் மூவர் இவனுக்கு அறிமுகம் ஆகிறார்கள். அவர்களுடன் இணைந்து தன் எதிரியைத் தேடிப் புறப்படுகிறான் Francis.

சாதாரண கதை. ஆனால் அதை எடுத்திருக்கும் விதம் தான் அருமை. அழகாக ஒன்றன் பின் ஒன்றாக கதாப்பாத்திரகள் வேறு வேறு சந்தர்ப்பங்களில் அறிமுகமாகி, சந்தித்து, வேட்டைக்கு தயார் ஆகி, களத்திற்கு பயணித்து, சண்டையிட்டு... என்று படம் அடுத்து என்ன நடக்கும் என்று தெரிந்தாலும் கொஞ்சம் கூட அலுப்பே இல்லாமல் செல்கிறது. படத்தின் ஒளிப்பதிவு, பின்னனியிசை, கட் செய்யப்பட்டிருக்கும் விதம் என அனைத்துமே படத்திற்கு தனியொரு ஸ்டைலைக் கொடுத்து மெருகேற்றுகிறது. முக்கியமாக Johnnie To ஸ்டைலான ஸ்லோ மோஷன் ஆக்ஷன் காட்சிகள். ஓப்பன் கிரவுண்டில், புழுதி பறக்க இந்த மூவர் கூட்டணி 100 பேரைச் சந்திக்கும் இடமெல்லாம் செம மாஸ் ஆக்ஷனாக இருக்கும்.

ஆக்ஷன் படப்பிரியர்கள் ஜாலியாக பார்த்து என்ஜாய் பண்ண வேண்டிய படம்.

பி.கு - இந்தப் படத்தில் Francis ஆக நடித்திருப்பவர் பிரபல பிரென்ச் பாடகரான Johnny Hallyday! ஆள் வயசானாலும் செம கெத்து!

RUNNING ON KARMA

Johnnie To & Wai Ka-Fai | Hong Kong | 2003

மீண்டும் ஒரு Johnnie To படம். ஆனால் இந்தப் படம் இவரது ஸ்பெஷாலிட்டியான கேங்ஸ்டர் வகை கிடையாது. Big ஒரு முன்னாள் துறவி. தனது தோழி ஒருத்தியின் கொலையாளியைக் கண்டுபிடிக்கப் போகும் இடத்தில், பிறரது முன்வினை பயன்களைக் (Karma) காணும் சக்தியைப் பெரும் 'Big', இனி தான் ஒரு துறவியாக இருப்பதில் அர்த்தம் இல்லை என்பதைத் தெரிந்து கொண்டு வெளியேறுகிறான். ஆஜானுபாகுவான உடல்வாகுவைக் கொண்ட 'Big', பாடி பில்டராகவும், ஒரு கிளப்பில் பகுதிநேர Stripper ஆகவும் வேலை செய்கிறான். ஒரு அதிரடி CID சோதனையால் இளம் பெண் அதிகாரியான Lee Fung-Yee ‘ஐ சந்திக்கிறான். அவளது கர்மாவைத் தெரிந்துகொள்ளும் லீ, அவள் மேல் பரிதாபம் கொண்டு அவளுக்கு உதவ நினைக்கிறான். லீ ‘யின் கேஸ்களில் அவளுக்குப் உதவியாக இருக்கிறான். ஒரு கட்டத்தில் தனது கர்மாவைத் தெரிந்துகொள்கிறாள் லீ. அதை மாற்ற ஏதாவது செய்ய முடியுமா என்று யோசிக்கிறாள். அடுத்து என்ன நடந்தது என்பது தான் Running on Karma படத்தின் கதை.

முதலில் இந்தப் படத்தை பார்க்கத் தூண்டியது, ஷங்கரின் இயக்கத்தில் விக்ரம் நடிக்கும் ‘ஐ’. இந்தப் படத்தை தான் ஷங்கர் ‘ஐ’ ஆக எடுக்கிறார் என்று ஒரு செய்தி வலம் வந்தது. ஆர்வத்தால் பார்த்து வைத்தேன். கூடவே இது Johnnie To படம் வேறு. ஆனால் படம் பார்த்த பின் தான் தெரிந்தது இந்தப் படத்தை தமிழில் எடுத்தால் குபேரனே பிச்சைக்காரன் ஆகிவிடுவான் என்று. காரணம் படத்தில் சொல்லப்பட்ட பல விஷயங்கள் ஹாங் காங் / புத்த மத நம்பிக்கைகளைப் பற்றியது. இவையெல்லாம் எப்படி மாற்றி எடுத்தாலும் தமிழுக்கு ஒத்துவராது.

படத்தில் Big ஆக நடித்திருப்பவர் புகழ்பெற்ற நடிகர் / பாடகரான Andy Lau (Infernal Affairs, House of Flying Daggers) சாதாரண உடல்வாகைக் கொண்ட இவர், Prosthetic Suit ஒன்றை அணிந்து பாடி பில்டராக இந்தப் படத்தில் நடித்துள்ளார். செம ஜாலியான மேக்-அப் அது. போலி என்று தெரிந்தாலும் பலசமயம் டக்கென்று பார்க்கும் பொழுது உண்மையாகத் தோன்றுமளவிற்கு சிறப்பாக செய்துள்ளனர் (?).

படத்தில் பல விஷயங்கள் சொல்லப்படுகிறது. ஹாங்காங்கின் அரசியல் சூழல், போலீஸ் செயல்படும் முறை, துறவிகளின் வாழ்க்கை / நம்பிக்கை, தனியொரு மனிதனின் உளவியல் பிரச்சனைகள், 'தான் யார்?' என்ற தேடல் என்று பல விஷயங்களைத் தொட்டுச் செல்கிறது படம். மார்ஸியல் ஆர்ட்ஸ் உண்டு, புத்தத் தத்துவங்கள் உண்டு, ரத்தம் தெரிக்கும் ஆக்ஷன் உண்டு, துப்பாக்கிச் சண்டை உண்டு, காமெடி உண்டு, காதல் உண்டு, சோகம் உண்டு, ஆன்மீகம் உண்டு. ஆனாலும் இது ஒரு மசாலா படம் (?) கிடையாது. மொத்தத்தில் எந்த மாதிரி படம் என்றே சொல்ல முடியாத, எல்லாம் கலந்த ஒரு வித்தியாசக் கலவை இந்தப் படம்.

இந்தப் படத்தை Johnnie To உடன் சேர்ந்து எடுத்திருப்பவர் Wai Ka-Fai. இவர்கள் இருவரும் இணைந்து பல படங்களை இயக்கியுள்ளார்கள். பார்க்கும் அனைவருக்கும் இந்தப் படம் பிடிக்குமா என்று எனக்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை. ஆனால் நிச்சயம் பலரை ஈர்க்கும்.

DRUG WAR

Johnnie To | Hong Kong | 2013

ஹாங் காங்கின் புகழ்பெற்ற தயாரிப்பாளர் / இயக்குனர் ஜானி டொ (Johnnie To - Election, Vengeance, Blind Detective) இயக்கிய படம் Drug War (2012). கொஞ்சம் Usual Suspects, கொஞ்சம் நம் குருதிப்புனல் டைப் கதை. ஒரு மிகப்பெரிய போதை கும்பலின் தலைவன் டிம்மி (Timmy Choi) ஒரு விபத்தால் போலீஸில் சிக்கிவிடுகிறான். தப்பிக்க வழியில்லை என்று தெரியும் பொழுது தன் ஆட்களையும், சக போதைப் பொருள் ஜாம்பவாங்களையும் காட்டிக்கொடுக்க முன்வருகிறான். அதற்கு பதில் மரண தண்டையிலிருந்து காப்பாற்ற வேண்டும் என்று கோரிக்கை வைக்கிறான். அதன்படி ஜாங் (Zhang) என்ற போலீஸ் அதிகாரியுடன் இணைந்து பணியாற்ற வேண்டிய சூழல் ஏற்படுகிறது. ஜகஜாலக்கில்லாடியான டிம்மிக்கும் விடாக்கன்டன் ஜாங்கிற்கும் நடக்கும் கேட் அண்ட் மௌஸ் துரத்தல் தான் 'டிரக் வார்'. அதிரடி சண்டைக்காட்சிகளை விரும்புபவர்கள் இந்தப் படத்தை தவற விடக்கூடாது. அதிரடி திருப்பங்களுக்கும் பஞ்சமிருக்காது. முக்கியமாக இறுதி 30 நிமிடங்கள் வரை நீளும் அந்த அதிரடி கிளைமாக்ஸ் உங்களை அசத்திவிடும். தவறவிட்டுவிடாதீர்கள்.

RUNNING OUT OF TIME

Johnnie To | Hong Kong | 1999 | 93 min.

Trailer - http://www.youtube.com/watch?v=t7W5YkM2DsU

Link - https://kickass.to/running-out-of-time-1999-720p-brrip-mrshanku-silver-rg-t5835443.html

Ho Sheung-Sang ஒரு போலீஸ் negotiator. சிக்கலான சமயங்களிலும் சாதூர்யமாகப் பேசி நிலைமையை கட்டுக்குள் கொண்டுவருவதில் கில்லாடி. இவரை மறைமுகமாகக் கண்காணிக்கிறான் Cheung (Andy Lau). இவன் ஒரு கேன்சர் பேசண்ட். மருத்துவர்கள் 4 வாரங்கள் கெடு விதிக்கிறார்கள். அதற்குள் தான் முடிக்க நினைக்கும் வேலை ஒன்றை கச்சிதமாக முடிக்க ப்ளான் போடுகிறான். அதற்கு Ho வின் உதவி தேவைப்படுகிறது. ஒரு வங்கியை கொள்ளையடிப்பது போல் நடித்து Ho வை வரவழைக்கிறான். இருவருக்கும் பழக்கம் ஏற்படுகிறது. கேட் – மௌஸ் கேம் ஆரம்பமாகிறது.

துப்பாக்கிச் சத்தம் அதிகம் கேட்காது என்றாலும், படத்தில் ஒரு ஸ்டைல் இருக்கும். Any Lau மேக்கப் போட்டு நடிப்பதில் நம் கமல் செட் என்பது அவரது படங்களைப் பார்த்தால் தெரியும். இதிலும் அவருக்கு அருமையான கெட்டப்கள் உண்டு. ஹீரோயின் கிடையாது. ஆனால் சில நிமிடங்களே வரும் ஒரு பெண் கதாப்பாத்திரத்திற்கும் Cheungற்கும் ஆன உணர்வு வெளிப்பாடுகள் மிக அருமையாக காட்டப்பட்டிருக்கும், ரயில் சிநேகம் போல. மனதை வருடும் அந்த இசைக்கோர்வையைக் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கலாம். சின்ன படம். தொடங்குவதும் தெரியாது, முடிவதும் தெரியாது. தாராளமாக ஒரு முறை பார்க்கலாம்.

THE MISSION

Johnnie To | Hong Kong | 1999 | 84 min.

Trailer – http://www.youtube.com/watch?v=G3kxSVO3gPE

Link – http://www.youtube.com/watch?v=kyMOUpC9qTY

இதுவும் ஒரு கேஸ்டர் படம்தான். ஆனால் ஒரு சின்ன வித்தியாசம். மாமூல் படங்களைப் போல ஒரேடியாகச் சுட்டுக்கொண்டே இருக்கமாட்டார்கள். ஆனால் அந்த ‘ஸ்டைல்’ படம் முழுக்க இருக்கும். அடிதடிகளை மட்டுமே காட்டாமல், கேங்ஸ்டர்கள் வாழ்க்கையில் ஒரு எப்பிஸோடை கொஞ்சம் டீடெய்லாகவே காட்டும் படம். படம் நெடுக வரும் அந்த 'தீம்' இசை 80களில் நிச்சயம் ஹிட் அடித்திருக்கும்.

Lung ஒரு கேங்ஸ்டர் லீடர் (Triad Boss). அவனது உயிருக்கு ஆபத்து இருப்பதால், தனது குழுவைத் தாண்டி வெளியிலிருந்து நம்பத் தகுந்த, திறைமையான ஐவரை (assassins / killers) வேலைக்கு அமர்த்துகிறான். தங்கள் உயிரைக் கொடுத்தாவது கொடுத்த வேலையைச் செய்பவர்கள் இவர்கள். இந்த ஐவரும் வந்து சேரும் விதம், அவர்களது பின்னணிகள், அவர்களுக்குள் நடக்கும் உரையாடல்கள், இரண்டு மூன்று தருணங்களில் Lung தாக்கப்படும் போது இவர்கள் செயல்படும் விதம் என்று படம் ஆங்காங்கே வேகமும் ஆங்காங்கஏ கொஞ்சம் மெதுவாகவும் நகர்கிறது. Johnnie To வின் மற்ற படங்களை வைத்துப் பார்க்கும் போது இந்தப் படம் கொஞ்சம் ஸ்லோ + ஆக்ஷன் கம்மி. ஆனாலும் அமெரிக்க ரீமேக்கிற்கு உரிமை வாங்கி வைத்திருக்கும் அளவிற்கு சிறந்த படமாகக் கருதப்படுகிறது. ஒரு முறை பார்க்கலாம் அல்லது தவிர்க்கலாம்.

MAD DETECTIVE

Johnnie To & Wai Ka-Fai | Hong Kong | 2007 | 89 min.

Trailer – http://www.youtube.com/watch?v=eaPsh0qh1To

Full movie with ESubs – http://www.youtube.com/watch?v=Kg4Zr6ymiJA

Johnnie To வின் மற்ற படங்களைப் பற்றிக் கூடத் தெரியாதவர் இருக்க முடியும்; ஆனால் Mad Detective படத்தைத் தெரியாதவர் இருக்க முடியாது. அந்த அளவிற்கு இணையத்தில் பிரபலமாக வலம் வந்து கொண்டிருக்கும் படமிது.

Chan Kwai-Bun ஒரு டிடெக்டெவ். இவனுக்கென்று சில விஷேச சக்திகள் உண்டு. ஒருவரது inner personalities களைக் காணும் திறன் இவருக்கு இருக்கிறது. அதாவது தனியொரு மனிதனை நல்லவனாக, கெட்டவனாக, புத்திசாலியாக, பலசாலியாக, குரூரனாக என்று இவரால் பிரித்துப் பிரித்து ஒரே சமயத்தில் பார்க்க முடியும். அந்த inner characters எல்லாம் இவர் பார்க்கும் ஆளைச் சுற்றி நின்று கொண்டு அவனை ஆட்டுவிப்பதை இவரால் பார்க்க முடியும். இப்படி பட்ட ஒரு விநோதத் திறன் இருப்பதாலோ என்னவோ, ஆள் ஒருமாதிரி மென்டலாக இருப்பார். தனக்கு மிகவும் பிடித்த உயரதிகாரியின் கடைசி நாளில், பரிசாக தன் காதை Chan Kwai-Bun அறுத்துத் தருவதிலிருந்து தான் படமே தொடங்குகிறது. 18 மாதங்களாக இடைநீக்கம் செய்யப்பட்டு வீட்டில் இருப்பவனைத் தேடி ஒரு இளம் போலீஸ் அதிகாரி வருகிறான். Chan Kwai-Bun இன் திறமை, பிரச்சனைகளை அறிந்த அவன், காணாமல் போன தனது பார்ட்னரைத் தேடித் தரச் சொல்லிக் கேட்கிறான். மீண்டும் களத்தில் குதிக்கிறான் Chan Kwai-Bun. என்ன ஆனது என்பது தான் கதை.

டம் டம் என்று சுட்டுக் கொண்டிருக்கும் கேங்ஸ்டர் படங்களுக்கு மட்டுமல்ல ஆன்மீகம், ஆத்மா, மோட்சம் போன்ற 'கேங்ஸ்டர்' ஏரியாவிற்குச் சம்பந்தமில்லாத டிராக்கிலும் சில சமயம் பயணிப்பார் Johnnie To. அப்படி இதற்கு முன் நாம் பார்த்த படம் Running on Karma. துறவியாக இருக்கத் தகுதியில்லை என்று stripper ஆக மாறிய பௌதத்துறவிதான் அந்தப் படத்தின் ஹீரோ. இந்த இரண்டு படங்களையுமே இயக்குனர் Wai Ka-Fai என்பவருடன் சேர்ந்து தான் இயக்கியிருக்கிறார் Johnnie To. Milkyway Image Productions என்ற தயாரிப்புக் கம்பனி இவ்விருவர்களுடையது தான். Mad Detective படமும் உள்ளம் சார்ந்த பல தத்துவங்களை வீசியெறியக்கூடிய படம் தான் என்றாலும் (அது நமக்கு எங்க புரியப்போகுது) ஆக்ஷன், வயலன்ஸிற்குப் பஞ்சமிருக்காது.

லூசு டிடெக்டிவாக மாஸ் காட்டியிருப்பார் ஹாங்காங்கின் பிரபல நடிகரான Lau Ching-Wan (Overheard, The Bullet Vanishes, Life Without Principle).

வித்தியாசமான கதை சொல்லல் முறை, கதாப்பாத்திர வடிவமைப்பிற்காகவாவது நிச்சயம் ஒருமுறை பார்க்கப்பட வேண்டிய படம்.

சினிமா

Hong Kong / Hollywood இயக்குனர் John Woo படங்கள் ஒரு பார்வை

5:44:00 AM

ஹாங்காங் ஆக்ஷன் மன்னன் John Woo திரைப்படங்கள் பற்றி எனது Facebook பக்கமான Pfools Movie Recommendations னில் நான் எழுதிய திரைப்படங்களின் தொகுப்பு.

A BETTER TOMORROW

John Woo | Hong Kong | 1986 | 95 min.

Trailer – https://www.youtube.com/watch?v=DB9Z-p-lVug

Link - https://www.youtube.com/watch?v=sm-uXPPA8oU

கேங்ஸ்டர் படங்களின் பிதாமகன் John Woo உலகளவில் பிரபலமாகக் காரணமாக இருந்த படம் A Better Tomorrow. வெளியாகும்வரை இப்படி ஒரு படம் வருவதே யாருக்கும் தெரியவில்லை. அந்த அளவு மிகக்குறைந்த பட்ஜெட்டில் எந்தவித விளம்பரம், ஆடம்பரம் இல்லாமல் வெளியாகி, பாக்ஸ் ஆபீஸில் பட்டையைக் கிளப்பிய படம். ரைட்ஸ் வாங்கி கொரியர்கள் 2010 ஆம் ஆண்டு இதே பெயரில் படத்தை ரீமேக் செய்து கல்லா கட்டினார்கள். பாலிவுட்காரரகள் யாருக்கும் சொலாமல் “இன்ஸ்பயர்” ஆகி Aatish: Feel the Fire என்ற பெயரில் படத்தை எடுத்து கல்லா கட்டினார்கள். முதல் பாகத்தின் வெற்றி கொடுத்த சந்தோஷத்தில் மேலும் இரண்டு படங்கள் வெளியாகி கல்லா கட்டியது - John Woo இயக்கத்தில் A Better Tomorrow 2 என்ற sequel, இயக்குனர் Tsui Hark (Jet Li’s Once Upon a Time in China film series, Flying Swords of Dragon Gate, Detective Dee series) இயக்கத்தில் A Better Tomorrow 3: Love & Death in Saigon என்ற prequel.

இத்தனைக்கும் A Better Tomorrow முழுக்க முழுக்க ரத்தம் தெறிக்கும் ஆக்ஷன் திரைப்படம் கிடையாது. திருந்தி வாழ நினைக்கும் கேங்ஸ்டர் அண்ணன், அவனை மன்னிக்காத போலீஸ் தம்பி. எங்கோ கேட்ட மாதிரி இருக்கிறதா? நம் தலைவர் நடித்த ‘தீ’ படத்தின் கதையும் இதுதான். ‘தீ’ வெளியானது 1981. Amitabh Bachchan நடிப்பில் Yash Chopra இயக்கத்தில் 1975 ஆம் ஆண்டே வெளியான Deewaar படத்தின் ரீமேக் தான் ‘தீ’ என்பதையும் நினைவில் கொள்க. Global Subject. அதனால் தான் எடுத்த மொழிகளிலெல்லாம் ஹிட் அடிக்கிறது.

படத்தின் முக்கிய கதாப்பாத்திரங்களான அந்த அண்ணன் தம்பியை விட ஹீரோவின் நண்பனாக நடித்த Chow Yun-fat வின் நடிப்பு தான் எனக்கு மிகவும் பிடித்தது. Chow Yun-fat ற்கு இதெல்லாம் சர்வசாதாரணம் என்பது உலகறிந்தது.

என்னைப் பொறுத்தவரை Glamorized Gangster படங்கள் எடுப்பதில் Ph.D வாங்கியவர் John Woo (இவர் பட்டம் வாங்கிய பல்கலைக்கழகத்தின் HOD - Martin Scorsese!). John Woo இயக்கத்தில் வந்த அத்தனை கேங்ஸ்டர் படங்களையும் ஆக்ஷன் பிரியர்களுக்கு செம்ம விருந்தாக இருப்பது நிச்சயம். A Better Tomorrow தொடங்குவது உசிதம்.

THE KILLER

John Woo | Hong Kong | 1989 | 110 min.

Trailer – https://www.youtube.com/watch?v=dEBAcWUf_ag

Link – https://kickass.to/the-killer-1989-remastered-edition-dvdrip-xvid-internal-filmclub-t2936973.html

ஆக்ஷன் - கேங்ஸ்டர் படங்களெடுப்பதில் முன்னோடிகளான Jean-Pierre Melville மற்றும் Martin Scorsese மீது எப்போதுமே John Woo விற்கு மிகுந்த மரியாதை உண்டு. அவர்களது Le Samouraï, Mean Streets போன்ற படங்களின் பாதிப்பில் அவர் எடுத்த படம் The Killer. இவரது முந்தையப் படங்களைப் போலவே The Killer படமும் ஒரு Glamorized Gangster படமே.

ஒரு ஷூட் அவுட்டில் ஹீரோ Ah Jong துப்பாக்கியிலிருந்து வெளியாகும் தீப்பொறி கண்களில் பட்டு, பாடகி Jennie தனது பார்வையை இழக்கிறார். தன்னால் குருடான நாயகி மேல் காதல் கொள்ளும் நாயகன் அவளுடன் பழகத் தொடங்குகிறான். அவளது பார்வையைத் திருப்பித் தரவேண்டி, இறுதியாக இன்னொரு வேலையைச் செய்து முடிக்க சம்மதிக்கிறான். அந்த வேலையை முடித்தவுடன் இவனைப் போட்டுத் தள்ளச் சொல்கிறான் கேங்ஸ்டர் தலைவன். இதனிடையே போலீஸ் துரத்தல் வேறு. இறுதியில் என்ன ஆனது என்பது தான் கதை. இதே கதையை ஏதோவொரு தமிழ்படத்தில் பார்த்த நியாபகம் வருகிறதல்லவா? சரத்குமார், சங்கவி, மீனா நடிப்பில் சுந்தர் சி இயக்கத்தில் 2001 ஆம் ஆண்டு வெளியான ‘ரிஷி’ படத்தில் The Killer படத்தின் பல காட்சிகளை அப்பட்டமாகத் தழுவியிருப்பார்கள்.

இந்தப் படத்திலும் John Woo வின் ஆஸ்தான ஹீரோவான Chow Yun-fat தான் ஆக பட்டையைக் கிளப்பியிருப்பார். மனிதரிடம் ஒரு தனி ஸ்டைல் இருக்கிறது. படத்தின் opening scene இன்னும் அப்படியே நினைவிலிருக்கிறது. பின்னணியில் ராக்/பாப் இசையை பயன்படுத்துவதிலும், ஸ்லோ மோஷன் காட்சிகளைப் பயன்படுத்துவதிலும் John Woo விற்கு இணை யாரும் இல்லை. இந்தப் படத்திலும் இவரது மற்ற படங்களையும் பார்த்தவர்களுக்கு அது எவ்வளவு உண்மை தெரியும்.

A Better Tomorrow படம் உலகளவில் John Woo விற்கு கவனத்தைப் பெற்றுத் தந்தது என்றால், The Killer ஹாலிவுட்டை இவர் வீட்டுக்கதவைத் தட்ட வைத்தது.

Quentin Tarantino (Jackie Brown படத்தில் The Killer பற்றிய வசனம் உண்டு), Robert Rodriguez (El Mariachi, Desperado படங்களில் காட்சிகளின் தாக்கம் தெரியும்), Johnnie Too (A Hero Never Dies, Running Out of Time, Fulltime Killer படங்களின் ஷூட் அவுட் காட்சிகளுக்கு The Killer படத்தை reference எடுத்திருக்கிறார்), Luc Besson (Nikita, Léon சண்டைக்காட்சிகள்) போன்ற இயக்குனர்கள் தாங்கள் John Woo வின் The Killer படத்தால் பெருமளவில் தாக்கமடைந்திருப்பதாகச் சொல்லியிருக்கிறார்கள் (தகவல்: wikipedia)

HARD BOILED

John Woo | Hong Kong | 1992 | 128 min.

Trailer – https://www.youtube.com/watch?v=jAtxZHuJNW4

Movie Link - https://www.youtube.com/watch?v=HUAu1i59XP0

ஹாலிவுட்டிற்கு செல்லும் முன் ஒரு அட்டகாசமான ஆக்ஷன் திரைப்படத்தை எடுக்க முடிவு செய்த John Woo விற்கு மீண்டும் ஒரு கேங்ஸ்டர் படத்தை எடுக்க விருப்பமில்லை. சமூகவிரோதிகளை சூப்பர் ஹீரோக்களாக காட்டிப் படமெடுப்பவர் (Glamorized Gangster) என்ற தொடர் குற்றச்சாட்டும் அதற்கு முக்கிய காரணம். எனவே இம்முறை போலீஸின் பெருமையைச் சொல்லும் “Dirty Harry” டைப் படம் ஒன்றை எடுக்க முடிவு செய்து இந்தப் படத்தை எடுத்ததாகச் சொல்லியிருக்கிறார் John Woo. கூடவே ஹாங் காங் போலீஸை விட சமூகவிரோதிகளான கேங்ஸ்டர்களிடம் நவீன ஆயுதங்களும், பணமும், பலமும் இருப்பதைச் சுட்டிக்காட்டவே ஆயுத கடத்தல் கும்பல்களைச் சுற்றி கதையமைத்ததாகச் சொல்லியிருக்கிறார். எனவே இந்தப் படத்தில் முந்தையை படங்களில் பார்த்தததைவிர துப்பாக்கிச் சத்தம் கொஞ்சம் அதிகமாகவே இருக்கும்.

சிம்பிள் கதை – போலீஸிற்கும் கேங்ஸ்டர் கூட்டம் ஒன்றிற்குமிடையே நடக்கும் சண்டை. எதற்கும், யாருக்கும் அஞ்சாத போலீஸ் அதிகாரி "Tequila" Yuen. Infernal Affairs டைப்பில் கேங்ஸ்டர் கூட்டத்தில் கலந்திருக்கும் ஒரு undercover. இவர்கள் இருவரும் ஒரு மாபெரும் கேங்ஸ்டர் கூட்டத்தை எதிர்க்கிறார்கள். பாதி படத்திலேயே கிளைமாக்ஸ் வந்துவிடுகிறது. டீ ஹௌஸ் ஒன்றில் செம்ம துப்பாக்கிச்சண்டையில் தொடங்கும் படம், அங்கிருந்து கிளைமாக்ஸ் நடக்கும் மருத்துவமனை வரை அதிரடி ஆக்ஷன் விருந்தாக நம்மை அசத்துகிறது. துப்பாக்கிச் சத்தம் கேட்டுக்கொண்டேயிருக்கிறது. ஏதாவதொன்று வெடித்துச் சிதறிக்கொண்டே இருக்கிறது. மருத்துவமனையில் புதுந்து கொள்ளும் வில்லன்களுக்கும் போலீஸிற்கும் நடக்கும் அந்த நீண்ண்ண்ட கிளைமாக்ஸ் துப்பாக்கி சண்டை அதிஅற்புதமாக படம் பிடிக்கப்பட்டு, எடிட் செய்யப்பட்டிருக்கிறது. ‘ஆ’வென்று வாயைப் பிளந்தவாரு பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன் நான்.

கேங்ஸ்டராக John Woo வின் முந்தைய படங்களில் பட்டையைக் கிளப்பிய Chow Yun-fat இம்முறை போலீஸாக பட்டையைக் கிளப்பியிருக்கிறார் (‘வாய்ல குச்சி வச்சிருந்தா அண்ணன் ராஜூ பாய்’ - Chow Yun-Fat 1992 லிலேயே இந்தப் படத்தில் அந்த ஸ்டைலை வைத்து மாஸ் காட்டிவிட்டார்). Undercover போலீஸாக நடித்திருக்கும் Tony Leung அருமையான நடிப்பை வெளிப்படுத்தியிருப்பார். ஒரு பேட்டியில் தனது பேவரிட்டான Chow Yun-Fat ஐ விட Tony Leung அருமையாக நடித்திருந்ததாகச் (method acting) சொல்லியிருக்கிறார் John Woo.

A Better Tomorrow, A Better Tomorrow 2, The Killer, Hard Boiled படங்களுக்கு இடையில் வெளியான Heroes Shed No Tears (1986), Just Heroes (1989), Bullet in the Head (1990), Once a Thief (1991) படங்கள் அதிகம் வெளியே தெரியாதவை என்றாலும், நிச்சயம் ஒருமுறையாவது பார்க்கக்கூடியவை தான்.

இந்தப் படத்திற்குப் பிறகு Hard Target (1993) படத்தின் மூலம் ஹாலிவுட்டிற்கு சென்று விட்டார் John Woo. மீண்டும் 15 வருடங்களுக்குப் பிறகு தான் Red Cliff என்ற படத்தின் மூலம் மீண்டும் தாய்மொழிக்கு வந்தார்.

FACE / OFF

John Woo | U.S | 1997 | 139 min.

Trailer - http://www.youtube.com/watch?v=95VvTW1FvS8

Link - https://kickass.to/face-off-1997-720p-brrip-x264-yify-t6685910.html

John Woo இயக்கிய மிக முக்கியமான படங்களில் ஒன்று Face Off

வரிசையாக ஆங்கிலப் படங்கள் பார்க்கத் தொடங்குவதற்கு முன்பே ஏதோ ஒரு சமயத்தில் டி.வி யில் பார்த்த ஆக்ஷன் திரைப்படம் இது. பார்த்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டாலும், இன்னும் அப்படியே நியாபகத்தில் இருக்கிறது. அப்படியொரு ஆக்ஷன் விருந்து இந்தப் படம். முன்பெல்லாம் ஸ்டார் மூவீஸ் வைத்தாலே இந்தப் படம் தான் ஓடிக்கொண்டிருக்கும். அவ்வளவு ஸ்பெஷல்!

செம்ம த்ரில்லிங்கான கதையைக்கொண்டது Face/Off. இந்தப் படத்தில் ஹீரோ தான் நிஜத்தில் வில்லன். வில்லன் தான் ஹீரோ. இப்போது தமிழ் சினிமாவை நாறடித்துக்கொண்டிருக்கும் 'ஆன்டி-ஹீரோ' டைப் கதையெல்லாம் கிடையாது. Sean Archer (John Travolta) ஒரு FBI Special Agent. பெர்சனலாகவும் இவருக்கு எதிரியாக இருப்பது தீவிரவாதியான Castor Troy (Nicolas Cage). வெடிகுண்டு ஒன்றை மறைத்து வைக்கும் Troy உடன் Archer போடும் சண்டையில் கோமாவில் விழுகிறான் Troy. வெடிகுண்டு எங்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது என்பது Troyக்கும் சிறையிலிருக்கும் அவனது தம்பிக்கும் மட்டும் தான் தெரியும். அண்ணனைத் தவிர வேறு யாருடனும் தம்பி பேச மறுக்கிறான். அண்ணன் கோமாவில். வேறு வழியே இல்லாததால், Troy முகத்தைப் போல தன் முகத்தை சர்ஜரி செய்து (Face Transplantation) சிறைக்குள் செல்கிறார் Archer (Troy முகத்துடன்). இந்தச் சமயத்தில் ஒரிஜினல் Troy விழித்துக்கொண்டு மருத்துவர்களை மிரட்டி Archer முகத்தைப் பொருத்திக்கொள்கிறான். அதகளம் ஆரம்பம்.

ஏதோ சீப்பான B Grade ஆக்ஷன் படத்தின் கதை போலத் தெரிந்தாலும் செம்ம த்ரில்லிங்கான ஆக்ஷன் திரைப்படம் இது. John Travolta, Nicolas Cage இருவருமே பட்டையைக் கிளப்பியிருப்பார்கள். டபுள் ஹீரோ சப்ஜெக்டிற்கு இந்தப் படம் தான் முதல் ரெப்ரென்சாக இருக்க வேண்டும். சண்டைக்காட்சிகள் பற்றிச் சொல்லவே வேண்டாம். வயலன்ட் + அதகளம். சிறையில் "I am Castor Troy" என்று கத்தும் காட்சி, Archer முகத்துடன் இருக்கும் Troy, Archer மகளுக்கு சண்டை கற்றுக்கொடுக்கும் காட்சி, முகம் மாற்றிக்கொண்ட இருவரும் முதன்முதலில் சந்தித்துக் கொள்ளும் காட்சி என்று பல மாஸ் காட்சிகள் படத்தில் உண்டு. ஹாலிவுட்டில் இயக்குனர் John Woo வின் முந்தைய படங்களான Hard Target மற்றும் Broken Arrow இரண்டும் விமர்சன ரீதியாகவும் வசூல் ரீதியாகவும் தராத மாபெரும் வெற்றியை இந்தப் படம் தந்தது. இந்தப் படத்திற்குப் பிறகு தான் Brian De Palma இயக்கிய Spy Thriller ஆன Mission Impossible படத்தின் இரண்டாம் பாகத்தை இயக்கும் வாய்ப்பைப் பெற்றார் John Woo.

WINDTALKERS

John Woo | U.S | 2002 | 134 min.

Trailer – http://www.youtube.com/watch?v=86QB_WXYcqE

Link – https://kickass.to/windtalkers-2002-720p-brrip-x264-720mb-yify-t5807859.html

இரண்டாம் உலகப் போரின் சமயம், அமெரிக்கர்களுக்கு பேருதவியாக இருந்தவர்கள் அமெரிக்கப் பழங்குடியினரான Navajo மக்களும், அவர்களது பழங்குடி மொழியும் தான். எவ்வளவு சிக்கலான குறியீடாக இருந்தாலும் அவற்றச் சுலபமாக மொழிபெயர்த்து, போர்க்களத்தில் அமெரிக்காவிற்கு பெரும் தலைவலியைத் தந்தனர் ஜப்பானியர்கள். Navajo இன மக்களின் மொழி கற்றுக்கொள்வதற்கு மிகவும் சிரமமான மொழி. அமெரிக்காவைத் தவிர வேறு எங்கும் இந்த மொழி பேசும் மக்கள் கிடையாது. எனவே அமெரிக்க ராணுவம் தங்களது பழங்குடியினரை ராணுவத்தில் Code Talkers ஆக சேர்த்துக் கொண்டது. சிறப்புப் பயிற்சியளிக்கப்படும் இவர்கள், போர்க்களத்தில் முன்வரிசையில் போரிடுவார்கள் (Frontliners). ஆனால் எதிரியைக் கொல்வதை விட, எதிரியின் இருப்பிடத்தை தலைமையிடத்திற்கு சொல்வது தான் இவர்களது பிரதான வேலை. இவர்களில் ஒருவர் மாட்டிக்கொண்டாலும், மீண்டும் ஜப்பானியர்களைக் கட்டுபடுத்துவது முடியாத காரியமாகிவிடும். ரகசியத் தாக்குதல்கள் எதையும் நடத்த முடியாது. எனவே Navajo Code Talkers பாதுகாப்பாக இருக்க வேண்டும், அதே சமயம் எக்காரணம் கொண்டும் உயிரோடு எதிரியின் கையில் சிக்கிவிடக்கூடாது. இது முன்கதை.

Yahzee, Whitehorse இருவரும் நண்பர்கள். Navajo இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். இருவரும் பயிற்சியளிக்கப்பட்டு Navajo Code Talkers ஆக ஜப்பானிற்கு அனுப்பபடுகிறார்கள். இவர்களைப் பாதுகாக்க நியமிக்கப்படும் உயரதிகாரிகளாக (Sergeant) Joe Enders (Nicolas Cage) மற்றும் Anderson (Christian Slater) இருவரும் நியமிக்கப்படுகிறார்கள். இதில் Joe ஏற்கனவே போரினால் மனதளவிலும் உடலளவிலும் மோசமாக பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறான். இவர்களது கதை தான் Windtalkers.

இரண்டாம் உலகப்போரை வைத்து வதவதவென்று பல படங்கள் ஹாலிவுட்டில் எடுக்கப்பட்டிருக்கிறது. பல கதைகளை (கட்டுக்கதைகள் உட்பட) அவை இந்த உலகத்திற்குச் சொல்லியிருக்கிறது. அதிலிருந்து தனித்துத் தெரிய வேண்டும் அல்லது ஒரு புதிய கதையைச் சொல்லவேண்டுமென்றால், நியாயப்படி Navajo வான Yahzee தான் இந்தப் படத்தின் கதாநாயகனாக இருக்க வேண்டும். காரணம் Navajo இன மக்களின் பங்களிப்பைப் பற்றி வேறு எந்தப் படமும் இல்லை. ஆனால் இந்தப் படம் வழக்கம்போல அமெரிக்க கேப்டனான Joe Enders ஐ முன்னிறுத்துகிறது. அவரது கதையாகத்தான் சம்பவங்கள் விரிகிறது. இதுவே படத்திற்கு மிகப்பெரிய எதிர்வினையாக அமைந்தது. மேலும் அதே நட்பு, காதல், துரோகம், இயலாமை, மேலதிகாரிகளின் லூசுத்தனமான ஆணைகள், அதனால் கண்முன்னேயே நண்பர்களை இழக்கும் ஹீரோ என்று பல படங்களில் பார்த்த அதே காட்சிகளே இந்தப் படத்திலும் ரிபீட் ஆக இருக்க (Cliché) படம் பாக்ஸ் ஆபீஸில் படு ஃபிளாப் ஆனது. மேலும் படத்தை இயக்கியது John Woo என்ற சீனர் என்பதால் "அமெரிக்க வரலாறு தெரியாதவரால் எப்படி இந்தப் படத்தை இயக்க முடியும்?" என்று பெரிய அளவில் படத்தைக் கழுவி கழுவி ஊற்றினார்கள் அமெரிக்க மீடியாவும் விமர்சகர்களும். இந்தப் படமே John Wooவின அமெரிக்க பயணத்திற்கு ஒரு முற்றுப் புள்ளியாக அமைந்தது என்றும் சொல்லலாம் (இந்தப் படத்திற்கு பிறகு Ben Affleck கதாநாயகனாக நடிக்க, John Woo இயக்கிய Paycheck என்ற படமும் பெரிய வெற்றியைத் தரவில்லை).

Navajo மக்களை முன்னிறுத்தாமல், அமெரிக்கனை கதாநாயகனாக்கியதைத் தவிர படத்தில் வேறு எந்தக் குறையும் இருப்பதாக எனக்குத் தெரியவில்லை. ஒரு WAR genre படத்தில் என்னென்ன இருக்க வேண்டுமோ, என்னென்ன ரசிகர்கள் எதிர்பார்ப்பார்களோ அவையனைத்தும் Windtalkers படத்தில் நிரம்பவே இருக்கிறது. சொல்லப்போனால் பல உலகப்போர் படங்களை விட இந்தப் படத்தின் தரம் மேலோங்கி இருக்கிறது. போர்க்களக்காட்சிகளில் உயிர்ப்பு இருக்கிறது. பிரம்மாண்டம் இருக்கிறது. எனவே தாராளமாக Windtalkers படத்தை ரசிக்கலாம். அமெரிக்காவைப் பொறுத்தவரை சென்சார் ஒரு மிகப்பெரிய தலைவலி, இந்தியாவைப் போலவே. அதிக வயலன்ஸ் என்று சொல்லியே வெளிநாட்டிலிருந்து படமெடுக்க வருபவர்களை நோண்டிச் சாவடிப்பார்கள். சமீபத்தில் Snowpiercer படம் வெளியாவதில் பெரும் சிக்கல் இருந்ததும் இதனால்தான். எனவே Windtalkers Director’s Cut கிடைத்தால் பாருங்கள். அதில் இன்னும் நிறைய அருமையான காட்சிகள் (deleted scenes) காணக்கிடைக்கும்.

RED CLIFF 1 & 2

John Woo | China | 2008-2009 | 288 min.

Trailer – http://www.youtube.com/watch?v=pd0bqLQrtdE

Link – https://kickass.to/red-cliff-i-ii-2008-2009-720p-bdrip-h264-ac3-cody-

t7520954.html(கொஞ்சம் பெரிய 'ஸைஸ்' தான். ஆனால் இந்தக் குவாலிட்டியில் பார்த்தால் தான் படம் நன்றாக இருக்கும் என்பதால், this link is highly recommended for this movie)

Epic War – இந்த Genre ரில் வந்த அத்தனைப் படங்களையும் தேடித் தேடிப் பார்ப்பவன் நான். அப்படி நான் பார்த்த படங்களில் சந்தேகமில்லாமல் “THE BEST” Red Cliff தான். இயக்குனர் John Woo விஸ்வரூபமெடுத்தத் திரைப்படம். ஹாலிவுட் போரடிக்கத் தொடங்க, 15 வருடங்களுக்குப் பிறகு “Back with a BANG!” என தனது தாய்மொழிக்கே இந்தப் படத்தின் மூலம் திரும்ப வந்தார் John Woo.

கி.பி 208 – 209 ஆண்டுகளில் நடந்த Battle of Red Cliffs மற்றும் அதனைச் சுற்றி நடந்த சம்பவங்கள் தான் Red Cliff படத்தின் கதைக்களம். ஆசிய வரலாற்றிலேயே மிக அதிக பொருட்செலவில் எடுக்கப்பட்ட, மொத்தமாக 288 நிமிடங்கள் ஓடும் இந்தப் படத்தை இரண்டு பாகமாக ஆறு மாத இடைவெளியில் வெளியிட்டு ஹாலிவுட்டையும் சேர்த்து வாய்பிளக்க வைத்தார் John Woo (படத்தின் தயாரிப்பாளரும் இவரே!)

கதை ரொம்ப சிம்பிள் – மொத்த சீனாவையும் தனது சாம்ராஜ்ஜியத்தின் கீழ் கொண்டு வர வேண்டுமென்றால் எந்த நிபந்தனையுமின்றி அண்டை நாடுகளான East Wu மற்றும் West Wu இரண்டின் மீதும் படையெடுத்து அவற்றை வெல்ல வேண்டுமென்று சக்ரவர்த்தி ஹானைத் (Emperor Han) தூண்டுகிறார் பிரதான மந்திரியான Cao Cao. பேராசையினால் Han இதற்குச் சம்மதிக்க, வேறு வழியே இல்லாமல், East Wu மற்றும் West Wu ஒன்று சேர்ந்து Han / Cao Cao வின் படைகளை எதிர்கொள்கிறார்கள். அந்தச் சமயத்தில் நடந்த பல போர்களின் தொகுப்பு தான் Red Cliff படம். இப்படிச் சாதாரணமாகச் சொல்லிவிட்டாலும், John Woo படைத்திற்கும் இந்த பிரம்மாண்டத்தைக் காண இரண்டு கண்கள் போதாது. பார்த்து முடித்த பிறகும் பல நாட்கள் இந்தப் படம் நம் மனதிற்குள் மீண்டும் மீண்டும் ஓடும் என்பது உறுதி.

பாதி படம் போர்க்களத்தில் தான் நடக்கிறது. மீதி போர் வியூகக்காட்சிகள். அடுத்தடுத்து வரிசையாக வெவ்வேறு விதமான சண்டைக்காட்சிகள், வன்முறை, ரத்தம். படம் முழுக்க இப்படியே இருந்தாலும் கொஞ்சம் கூட அலுக்காமல், விஷுவல் பிரம்மாண்டமாக, ஆக்ஷன் விருந்தாக இந்தப் படத்தைக் கொடுத்திருக்கிறார் John Woo. ஒவ்வொரு முக்கிய கதாப்பாத்திரத்திற்கு ஒரு ஸ்பெஷல் சண்டைக்காட்சி. அவை ஒவ்வொன்றும் அந்தக் கதாப்பாத்திரத்தை நம்மிடையே நெருக்கமாக்கும். இடையிடையே மொத்தமாக அனைவரும் மோதிக்கொள்ளும் முக்கிய போர்க்காட்சிகள் என்று படத்தின் டிராவலே பிரமாதமாக இருக்கும். முதல் பாகத்தின் கிளைமாக்ஸான “ஆமை வடிவ” போர் வியூகத்திற்கு வாய் பிளக்காதவர் எவரும் இருக்க மாட்டார்கள்.

இவ்வளவு பிரம்மாண்ட படத்திற்கு ஒளிப்பதிவு எவ்வளவு தூரம் உதவியிருக்கும் என்று சொல்லத்தேவையில்லை. மிக ஆற்புதமான முறையில் போடப்பட்ட செட்களில், எது நிஜம், எது கிராபிக்ஸ் என்று தெரியாத அளவிற்கு மிகப் பிரமாதமாகப் படம்பிடித்திருக்கிறார்கள்.பெரும்பாலும் ஒரிஜினலக்ளையே பயன்படுத்தியிருந்தாலும், சில இடங்களில் “மீனியேச்சர்”களையும் பயன்படுத்தி எடுத்திருக்கிறார்கள். ஒளிப்பதிவிற்கு இணையாக படத்தில் மிரட்டுவது இசை. John Woo மிகப்பரிய இசைப்பிரியர். முழு நீள ‘மியூசிக் டிராமா’ ஒன்றை இயக்குவது தனது கனவு என்று John Woo பல பேட்டிகளில் சொல்லியிருக்கிறார். அப்படி இருக்கையில் இப்படிப் பட்ட ஒரு பிரம்மாண்டப் படத்திற்கு எப்படிப்பட்ட இசைக்கோர்வைகளை அவர் வாங்கியிருப்பார் என்று சொல்லித் தெரியவேண்டியதில்லை.

படத்தின் பல ப்ரேம்களில் ஆயிரம் பேருக்கு குறையாமல் ஆட்கள் இருப்பார்கள். பெரும்பாலும் அந்த மொத்தக் கூட்டத்தையும் நீண்ட ஹெலிகாப்டர் ஷாட்களில் காட்டிவிட்டுத்தான் கேமரா களத்தில் நுளையும். சீன ராணுவம் தனது ராணுவ வீரர்கள் 1500 பேரை இந்தப் படத்தில் நடிக்க வைத்து John Woo விற்கு உதவினார்கள் என்பது Trivia. John Woo வின் பேவரிட்டான Yun-Fat Chow இந்தப் படத்தில் இல்லாதது பெரிய ஆச்சரியம் தான். ஆனால் பிரதான கதாப்பாத்திரத்திற்கு இவரைத் தான் John Woo முதலில் தேர்வு செய்திருக்கிறார். ஆனால் ஏதோ காராணங்களால் படப்பிடிப்புத் தொடங்கிய சமயம் Yun-Fat Chow விலகிக்கொள்ள அவர் இடத்தில் Tony Leung வை நடிக்க வைத்திருக்கிறார்கள்.

John Woo வின் முந்தைய படங்கள் மட்டுமல்லாமல், உலகளவில் இந்தப் படம் ஒரு benchmark. John Woo வின் MASTERPIECE! ஹாலிவுட் John Woo வை பெரிதாகப் பயன்படுத்திக்கொள்ளவில்லை என்பது இந்தப் படத்தைப் பார்த்தால் தெரிந்துவிடும்.

படத்தில் இன்னும் நிறைய விஷயங்கள் உண்டு. ஆனால் அவற்றையெல்லாம் படத்தைப் பார்ப்பது போல் வராது என்பதால் சுருக்கமாக நிறுத்திக்கொள்கிறேன். இந்தப் படம் உங்களைப் மயக்கப் போவது உறுதி. உடனடியாகப் பாருங்கள்.

Babyஆனந்தன்

காவியத்தலைவன் - மார்தட்டிச் சொல்வேன் இது என் மொழி சினிமா என்று...!

Johnnie To படங்கள் - ஓர் அறிமுகம்

Hong Kong / Hollywood இயக்குனர் John Woo படங்கள் ஒரு பார்வை

About me

குப்பைகளைக் கிளற

Labels

Blog Archive